Er zijn verschillende soorten vormen van incontinentie, dit kan voorkomen bij iedereen. Dus niet alleen bij vrouwen. Veel mensen denken dat dit een gevolg is na bevallen of bij ouder worden. Maar dit is niet zo. Het is een aandoening waarbij urine of ontlasting niet kan worden opgehouden. Dit kan leiden tot verlies hiervan tegen de wil in. De sluitspieren van de blaas of darmen kunnen niet meer worden dichtgehouden wat resulteert in deze gevolgen. Incontinentie kan ontstaan door bepaalde lichaamsfuncties die niet goed meer werken maar het zou ook een gevolg kunnen zijn van neurotische of lichamelijke aandoening, of het gevolg na een operatie.
Er komt veel schaamte bij kijken omdat mensen zichzelf niet meer kunnen beheersen. De urine en ontlasting hebben beide andere vormen van incontinentie. Bij bijvoorbeeld een te overactieve blaas is er geen controle meer over te houden en kun je vaak niet meer zelf bepalen hoe vaak maar ook wanneer je wilt plassen. Vaak komt er of geen tot weinig urine, of erg veel en vaak. Wanneer dit voorkomt, trekt de blaasspier zodanig samen wat een erg pijnlijk of naar gevoel kan veroorzaken.
Een dwingende aandrang bij incontinentie
Wat er gebeurt bij deze dwingende aandrang om te moeten plassen, kun je niet stoppen of verhelpen. De blaasspier knijpt ineens samen en je moet ineens plassen zonder van tevoren een seintje te krijgen. Dit kan naast dat het enorm beschamend is ook extreem frustrerend en zelfs pijnlijk zijn. Urineretentie kan voorkomen wanneer het niet lukt om de blaas helemaal te legen. Het is vaak ook lastig om te beginnen met plassen. De meest voorkomende vorm van urine incontinentie bij vrouwen is toch wel inspanningsincontinentie of stressincontinentie.
Mogelijke oorzaken hiervan zijn dat de plasbuis zodanig veranderd na de bevalling of bij de overgang. Wat er dan gebeurt is wanneer er teveel druk op de blaas komt te staan, zoals wanneer er gehoest of geniest wordt. Of bij andere fysieke inspanningen zoals springen, rennen maar ook te hard lachen, trillen van bijvoorbeeld kou of traplopen. In veel gevallen bij ongewild verlies aan urine kan er worden gekeken naar inname van absorberende middelen. Dit zijn kleine korreltjes die ervoor zorgen dat urine niet ontsnapt en zo nodig wordt opgenomen. Er zijn ook andere medicijnen die kunnen helpen bij het ontspannen van de spieren.
Oplossingen tegen urine incontinentie
Wat nog meer kan helpen bij incontinentie, is een gedragstherapie, voornamelijk om bepaalde bewegingen of aanspanningen te verminderen of zodanig aan te passen zodat urineverlies niet meer ter sprake is. Vaak is dit fijn voor mensen die geen medicatie willen gebruiken en als eerste oplossing. Er worden oefeningen uitgelegd door een professionele fysiotherapeut die je helpt met hoe je bijvoorbeeld je bekkenbodemspieren moet trainen. Deze leer je beter te laten functioneren en je kunt dit vervolgens toepassen wanneer je aan het plassen bent.
Wanneer je iets verder weg bent van huis en niet meer in staat bent om deze oefeningen te doen, of het lukt simpelweg niet kan er altijd een katheter worden ingebracht. Dit is een flexibel, klein slangetje die in de blaas wordt gezet zodat deze geleegd kan worden op een veilige manier.